Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

a proverb

  • 1 prōverbium

        prōverbium ī, n    [pro+verbum], an old saying, saw, maxim, adage, proverb: tritum sermone: volgatum, L.: quod est Graecis hominibus in proverbio: proverbi locum obtinere: acta agimus, quod vetamur veteri proverbio.
    * * *
    proverb, saying

    Latin-English dictionary > prōverbium

  • 2 armillum

    armillum, i, n. [acc. to Paul. ex Fest., from armus; v. infra], a vessel for wine (ante- and post-class.): armillum, quod est urceoli genus vinarii, Varr. ap. Non. p. 547, 15: armillum vas vinarium in sacris dictum, quod armo, id est humero deportetur, Paul. ex Fest. p. 2 Müll.—Hence the proverb, ad armillum revertere, or redire, or simply, ad armillum, to return to one's old habits, to begin one's old tricks again, Lucil. ap. Non. p. 74, 13:

    at illa ad armillum revertit et ad familiares feminarum artes accenditur,

    App. M. 9, p. 230, 22.—With a more pointed reference, Appuleius, speaking of Cupid, changes armillum in the proverb into armile = armamentarium, an armory, M. 6, p. 132, 15.

    Lewis & Short latin dictionary > armillum

  • 3 defraudo

    dē-fraudo or defrūdo (cf. frustra and the compounds of claudo), āvi, ātum (old fut. perf. defraudassis = defraudaveris, Plaut. Rud. 5, 2, 58), 1, v. a., to defraud, overreach, cheat (ante-class. and late;

    in Cic. twice, in proverb. phrases only): tene ego defrudem?

    Plaut. Asin. 1, 1, 81 sq.; cf. ib. 78 and 80; id. Bacch. 4, 4, 84; id. Trin. 2, 4, 11; Ter. Ad. 2, 2, 38:

    me defrudes drachumā,

    Plaut. Ps. 1, 1, 91; Apul. Met. 4, p. 154, 5; id. 9, p. 230, 13: id. de Mag. 82, p. 326, 13; Vulg. Sir. 7, 23.— Also with acc. pers. and rei: aes defraudasse cauponem, Varr. ap. Non. 25, 1;

    and proverb.: quem ne andabatam quidem defraudare poteramus,

    Cic. Fam. 7, 10, 2:

    ne brevitas defraudasse aures videatur,

    id. Or. 66, 221: genium, to deny one's self an enjoyment (opp. indulgere), Plaut. Aul. 4, 9, 14; Ter. Ph. 1, 1, 10 Ruhnk.; so,

    nihil sibi,

    Petr. 69, 2.—With two accus., Vulg. Luc. 19, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > defraudo

  • 4 criniculus

    crīniculus, ī, m. (Demin. v. crinis), I) das Härchen, Ambros. Luc. 6, 7. § 19. – II) der Strick, peccatorum (als Übersetzung von proverb. 5, 22), Augustin. in psalm. 57, 4 u.a. Ambros. ep. 31, 10.

    lateinisch-deutsches > criniculus

  • 5 supplantatio

    supplantātio, ōnis, f. (supplanto), die heuchle- rische Täuschung, Vulg. psalm. 40, 10; proverb. 11, 3 u. Augustin. serm. 4, 28.

    lateinisch-deutsches > supplantatio

  • 6 criniculus

    crīniculus, ī, m. (Demin. v. crinis), I) das Härchen, Ambros. Luc. 6, 7. § 19. – II) der Strick, peccatorum (als Übersetzung von proverb. 5, 22), Augustin. in psalm. 57, 4 u.a. Ambros. ep. 31, 10.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > criniculus

  • 7 supplantatio

    supplantātio, ōnis, f. (supplanto), die heuchle- rische Täuschung, Vulg. psalm. 40, 10; proverb. 11, 3 u. Augustin. serm. 4, 28.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > supplantatio

  • 8 cōnsuētūdō

        cōnsuētūdō inis, f    [consuetus], a custom, habit, use, usage, way, practice, familiarity, experience, tradition, precedent: exercitatio ex quā consuetudo gignitur: consuetudine quasi alteram naturam effici: a maioribus tradita, the traditions: populi R. hanc esse consuetudinem, ut, etc., Cs.: itineris, way of marching, Cs.: non est meae consuetudinis rationem reddere: maior tumultus, quam populi R. fert consuetudo, Cs.: consuetudinem tenere: cottidianae vitae, T.: vitae sermonisque nostri, daily life and speech: communis sensūs: in proverbii consuetudinem venit, a familiar proverb: in consuetudinem licentiae venire, become used to, Cs.: Gallica, way of life, Cs.: sortium, way of casting, Ta.: mala, H.: (linguā) longinquā consuetudine uti, long familiarity, Cs.: bene facere iam ex consuetudine in naturam vortit, by practice, S.: in consuetudine probari, generally: ex consuetudine, as usual, S.: pro meā consuetudine, according to my custom: consuetudine suā civitatem servare, character, Cs.: consuetudine pro nihilo habere, familiarity, S.: praeter consuetudinem, unexpectedly: in castris praeter consuetudinem tumultuari, unusual disorder, Cs. —Customary right, common law, usage: vetus maiorum: consuetudine ius esse putatur id, etc.: ut est consuetudo. — In gram., a usage, idiom, form of speech: verbum nostrae consuetudinis.—Social intercourse, companionship, familiarity, conversation: cum hominibus nostris consuetudines iungebat: victūs cum multis: dedit se in consuetudinem: consuetudine devinctus, T. — An amour, illicit love: parva, T.: hospitae, T.; cf. cum Fulviā stupri, S.
    * * *
    habit/custom/usage/way; normal/general/customary practice, tradition/convention; experience; empirical knowledge; sexual/illicit intercourse, intimacy, affair

    Latin-English dictionary > cōnsuētūdō

  • 9 dictum

        dictum ī, n    [DIC-], something said, a saying, word, assertion, remark: mihi Scripta illa dicta sunt in animo, T.: quod dictum graviter ferebant, Cs.: Metelli dicta cum factis conposuit, S.: ferocia, L.: inurbanum, H.: dicti studiosus, i. e. of poetry, Enn. ap. C.: hirsuta sua dicta, i. e. books, Pr.—Prov.: dictum sapienti sat est, T.: res dicta secuta est, O.: dicto citius, on the word, V.: dicto prope citius, L.— A saying, maxim, proverb: Catonis.— A witty saying, bon-mot: quae salsa sint ea dicta appellantur: in te dicta dicere: adytis haec tristia dicta reportat, prophecies, V. — An order, command: exercitus dicti audiens, Cs.: dicto paruit consul, L.: dicto parens Cupido, V.: contra dictum suum pugnare, L.— A promise, assurance: non dicto capti, N.
    * * *
    saying, word; maxim; bon mot, witticism; order

    Latin-English dictionary > dictum

  • 10 Hannibal (Ann-)

        Hannibal (Ann-) alis,    *)αννίβασ, a Carthaginian name: novus, i. e. an irreconcilable foe: ad portas (proverb. of imminent danger).

    Latin-English dictionary > Hannibal (Ann-)

  • 11 in-crēbrēscō (-bēscō)

       in-crēbrēscō (-bēscō) bruī, —, ere,    to quicken, grow, increase, rise, spread: ventus: auster increbruit, Cs.: increbrescente vento, rising, L.: nemorum murmur, V.: si increbruit aura, H.: numerus: rem ad triarios redisse, proverbio increbruit, grew into a proverb, L.: quae (disciplina) increbruit: late Latio increbrescere nomen, V.

    Latin-English dictionary > in-crēbrēscō (-bēscō)

  • 12 verbum

        verbum ī, n    [cf. ρ)ῆμα; Eng. word], a word: pro his facit verba, speaks, Cs.: quod ego in senatu Graeco verba fecissem, had spoken: libenter verbo utor Catonis (i. e. origines): usitatius hoc verbum et tritius: si pudor, si modestia, si uno verbo temperantia, in a word: verba rebus impressit, i. e. names: contumelia verborum, abusive language, Cs.: verborum delectus, choice of language: multis verbis ultro citroque habitis, much talk on both sides: accusare verbis tribus, in three words: (dies) per quem tria verba silentur, i. e. the praetor's voice (in the official words do, dico, addico), O.—Prov.: verba flunt mortuo, i. e. that is idle talk, T.— Abl sing. adverb., briefly, in one word, by a word: postquam Caesar dicendi finem fecit, ceteri verbo alius alii varie adsentiebantur, S.: verbo de sententiā destitisti, at one word from me.—Orally, by speech: aut verbo adsentiebatur, aut pedibus in sententiam ibat, L.— Abl plur. with poss. pron., or gen, in the name of, in behalf of, for: si uxori tuae meis verbis eris gratulatus, for me: denuntiatum Fabio senatūs verbis, ne, etc., L.—In the phrase, uno verbo, in one word, in a word, briefly: Quin tu uno verbo dic, quid, etc., T.: praetores, praetorios, tribunos plebis... unoque verbo rem p., etc.—In phrases to express exact correspondence, verbum e verbo, precisely, exactly, literally: quae Graeci pa/thh appellant, ego poteram morbos, et id verbum esset e verbo.—Of a passage or work, translated or copied, ad verbum, verbum de verbo, verbum pro verbo, or verbum verbo, literally, word for word: fabellae Latinae ad verbum de Graecis expressae: verbum de verbo expressum extulit, T.: verbum pro verbo reddere: verbum verbo reddere, H.—In the phrase, verbi causā or verbi gratiā, for the sake of example, for example, for instance: si quis, verbi causā, oriente Caniculā natus est: quo die verbi causā esse oporteret Idūs.—A saying, expression, phrase, sentence: vetus verbum hoc quidemst, etc., an old saying, T.: quod verbum in pectus Iugurthae altius descendit, S.—Mere talk, mere words: dolor est malum, existimatio, dedecus, infamia verba atque ineptiae, empty words: verborum sonitus inanis.— Abl adv., verbally, in words, nominally: Ut beneficium verbis initum nunc re comprobes, T.: in quibus (civitatibus) verbo sunt liberi omnes, in name.—Hence, the phrase, verba dare, to give mere words, deceive, cheat: Quoi verba dare difficile est, T.: vel verba mihi dari facile patior in hoc: curis dare verba, i. e. to beguile, O.—In grammar, a verb.
    * * *
    word; proverb

    verba dare alicui -- cheat/deceive someone

    Latin-English dictionary > verbum

  • 13 vōx

        vōx vōcis, f    [VOC-], a voice, sound, tone, utterance, cry, call: omnes voces hominis: cum (eloquentia) constet e voce atque motu: magna: summā, H.: vocem late nemora alta remittunt, echo, V.: ut nostrorum militum vocibus non nihil carperetur, shouts, Cs.: unā voce populi R. efferri, by the unanimous voice: ad sonitum vocis vestigia torsit, i. e. at the sound of the oars, V.—An utterance, word, saying, speech, sentence, proverb, maxim: non intellegere, quid sonet haec vox voluptatis: illa Platonis vera vox: flens diu vocem non misit, L.: cum quaereret neque ullam vocem exprimere posset, extort an answer, Cs.: nescit vox missa reverti, H.: vetuit me tali voce Quirinus, etc., in these words, H.: sidera excantata voce Thessalā, incantation, H.: consulum voci atque imperio non oboedire, command: tuis victus Venerisque gratae Vocibus, H.: contumeliosae, abuse, Cs.: Sunt verba et voces, quibus hunc lenire dolorem Possis, maxims, H.: Deripere lunam vocibus, by incantations, H.—Speech, language: cultūs hominum recentum Voce formasti catus (Mercurius), H.: Graecā scierit sive Latinā Voce loqui, O.—Pronunciation, accent, tone: rustica: acuta.
    * * *
    voice, tone, expression

    Latin-English dictionary > vōx

  • 14 adagio

    proverb; adage

    Latin-English dictionary > adagio

  • 15 adagium

    proverb; adage

    Latin-English dictionary > adagium

  • 16 parabola

    comparison; explanatory illustration; parable (L+S), allegory; proverb; speech; parabola (math.)

    Latin-English dictionary > parabola

  • 17 parabole

    comparison; explanatory illustration; parable (L+S), allegory; proverb; speech

    Latin-English dictionary > parabole

  • 18 parabula

    comparison; explanatory illustration; parable (L+S), allegory; proverb; speech

    Latin-English dictionary > parabula

  • 19 Achivi

    Ăchīvus, a, um ( gen. plur. Achivom, Verg. A. 11, 266), adj. [fr. Achaeus, with the Digamma, Achaefos, Achifus, Achivus], Achaean, Grecian (v. Achaia):

    tellus,

    Ov. Pont. 1, 4, 33:

    castra,

    id. H. 1, 21.—Hence, Ăchīvi, the Greeks, Cic. Div. 1, 14: quidquid delirant reges plectuntur Achivi, whatever wrongs the (Grecian) kings are guilty of (before Troy) their subjects must suffer for; but it soon became a general proverb: whatever errors the great commit, the people must atone for, Hor. Ep. 1, 2, 14.

    Lewis & Short latin dictionary > Achivi

  • 20 Achivus

    Ăchīvus, a, um ( gen. plur. Achivom, Verg. A. 11, 266), adj. [fr. Achaeus, with the Digamma, Achaefos, Achifus, Achivus], Achaean, Grecian (v. Achaia):

    tellus,

    Ov. Pont. 1, 4, 33:

    castra,

    id. H. 1, 21.—Hence, Ăchīvi, the Greeks, Cic. Div. 1, 14: quidquid delirant reges plectuntur Achivi, whatever wrongs the (Grecian) kings are guilty of (before Troy) their subjects must suffer for; but it soon became a general proverb: whatever errors the great commit, the people must atone for, Hor. Ep. 1, 2, 14.

    Lewis & Short latin dictionary > Achivus

См. также в других словарях:

  • Proverb — La musique polyphonique de Pérotin (Alleluia), une source d inspiration de Proverb Genre …   Wikipédia en Français

  • proverb — PROVÉRB, proverbe, s.n. 1. Învăţătură morală populară născută din experienţă, exprimată printr o formulă eliptică sugestivă, de obicei metaforică, ritmică sau rimată; zicală, zicătoare, parimie. 2. (Franţuzism) Operă dramatică scurtă, al cărei… …   Dicționar Român

  • Proverb (Reich) — Proverb is a musical composition by Steve Reich for three sopranos, two tenors, two vibraphones, and two electric organs. It is set to a text by Ludwig Wittgenstein. [Grove, Works ] It was written in 1995 and was originally intended for The Proms …   Wikipedia

  • Proverb — Prov erb, n. [OE. proverbe, F. proverbe, from L. proverbium; pro before, for + verbum a word. See {Verb}.] 1. An old and common saying; a phrase which is often repeated; especially, a sentence which briefly and forcibly expresses some practical… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • PROVERB — (Heb. מָשָׁל, mashal; pl. מְשָׁלִים, meshalim). The term proverb as a translation of the biblical Hebrew word mashal denotes certain specific literary forms, particularly of wisdom literature. Several of these forms are also referred to by the… …   Encyclopedia of Judaism

  • Proverb — Prov erb, v. t. 1. To name in, or as, a proverb. [R.] [1913 Webster] Am I not sung and proverbed for a fool ? Milton. [1913 Webster] 2. To provide with a proverb. [R.] [1913 Webster] I am proverbed with a grandsire phrase. Shak. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • proverb — [präv′ərb] n. [OFr proverbe < L proverbium < pro , PRO 2 + verbum, word: see VERB] 1. a short, traditional saying that expresses some obvious truth or familiar experience; adage; maxim 2. a person or thing that has become commonly… …   English World dictionary

  • Proverb — Prov erb, v. i. To write or utter proverbs. [R.] [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • proverb — index maxim, phrase Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • proverb — (n.) c.1300, in boke of Prouerbyys, the Old Testament book, from O.Fr. proverbe (12c.), from L. proverbium a common saying, lit. words put forward, from pro forth (see PRO (Cf. pro )) + verbum word (see VERB (Cf. verb)). Used generally from late… …   Etymology dictionary

  • proverb — maxim, adage, motto, *saying, saw, epigram, aphorism, apothegm …   New Dictionary of Synonyms

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»